۱۳ مهر ۱۳۹۰, ۰۲:۳۸ عصر
یا سریع الرضا !
ای رضا ترین و راضی ترین !
خدایا به کدامین نامت بخوانم که دوست‌ترم بداری؟
خدایا تو را به عظیم‌ترین نام هایت و به اسم اعظم ات می خوانم !
خدایا تو را به آن نام هایی که مقربینت و اولیائت می خوانند می خوانم !
خدا جان تو را به اسمایی که پیامبران و رسولان و امامانت می خوانند می خوانم !
خدا جانم تو را به نامی که خودت خود را بدان می خوانی می خوانم !
و خدا جانم بدان نام قسمت می دهم و استدعا می کنم
که بود و نبود مرا در خودت محو کنی !
خدا جانم خود فرموده‌ای که : «ادعونی استجب لکم» !
خود خواندی‌ام و خواستی که این چنین بخوانمت و این چنین بخواهمت
ای رضا ترین و راضی ترین !
خدایا به کدامین نامت بخوانم که دوست‌ترم بداری؟
خدایا تو را به عظیم‌ترین نام هایت و به اسم اعظم ات می خوانم !
خدایا تو را به آن نام هایی که مقربینت و اولیائت می خوانند می خوانم !
خدا جان تو را به اسمایی که پیامبران و رسولان و امامانت می خوانند می خوانم !
خدا جانم تو را به نامی که خودت خود را بدان می خوانی می خوانم !
و خدا جانم بدان نام قسمت می دهم و استدعا می کنم
که بود و نبود مرا در خودت محو کنی !
خدا جانم خود فرموده‌ای که : «ادعونی استجب لکم» !
خود خواندی‌ام و خواستی که این چنین بخوانمت و این چنین بخواهمت